De passiebloem is misschien wel één van de mooiste bloemen die er is. Ze bestaat in verschillende kleuren, maar in Nederland zie je meestal de paars-witte variant, die na een mooie zomer donkergele vruchten kan geven.
De passiebloem werd vroeger door missionarissen in Zuid Amerika gebruikt om het evangelie uit te leggen, en zo is deze bloem ook aan haar naam gekomen: passie betekent lijden.
De 10 bloembladen staan symbool voor 10 apostelen, zonder Petrus (die Jezus verloochende) en Judas (die hem verraadde).
De prachtig gekleurde kroondraden vormen de doornenkroon die Jezus droeg,
de 3 stampers verbeelden de 3 spijkers die Jezus’ handen en voeten doorboorden en
de 5 meeldraden de 5 wonden: 2 in zijn voeten, 2 in zijn handen en 1 in zijn zij.
Het puntige groene blad staat voor de speer die zijn zij verwondde en de gekrulde ranken verbeelden de gesel waarmee hij werd geslagen.
De symboliek wordt afgesloten met de bloembladeren die niet afvallen, maar zich weer sluiten en waarbinnen de vrucht gevormd zal gaan worden. Dat is de vrucht van alle gelovigen door de evangelieverkondiging van de apostelen.
Ten slotte is het een prachtige gedachte dat God een bloem maakt van zo’n schoonheid en complexiteit, die toch maar 1 dag bloeit. Zoveel liefde en aandacht gestopt in zoiets vergankelijks, vergelijkbaar met de kleinheid van een mens als je die plaatst in het oneindige heelal en als stipje tussen al die miljarden andere mensen in de tijd. Voor die kleine, vergankelijke mens heeft God zóveel liefde en aandacht!
Een bloem om nog eens nader te bekijken, ervan te genieten en je te verwonderen in dankbaarheid!